Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, ...

 Jemu się wydaje, że jest gorętszy niż powierzchnia słońca.

 Ach, gdyby moje serce było z kamienia.

 (...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.

 To kim jesteśmy, widać nie tylko poprzez nasze czyny, ale w naszych twarzach i oczach.

 Spotkałem wielu ludzi będących najwyraźniej śpieszącymi się gdzieś. Rzadko kiedy jednak spotykałem takich, którzy wiedzieli, dokąd tak naprawdę zmierzają.

 W apatii jest wolność, dzikie, odurzające wyzwolenie, którym prawie można się upić.

 Mądry wojownik zawsze wie, kiedy się wycofać.

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.

 Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.