Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 Tak więc z powodu tej przeklętej wódki nie widziałem cesarza na polu bitwy.

 Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

 Można nauczyć się reguł gry, ale talent albo się ma, albo nie.

 Jestem bardzo niedoskonałym człowiekiem.
Jestem niedoskonały i ciągle mi się coś nie udaje,
ale uczę się na błędach. Postanawiam nigdy
ponownie nie popełniać tych samych, a mimo
to nierzadko je popełniam. Dlaczego? To proste.
Dlatego że jestem głupi i niedoskonały. W takich
przypadkach trochę się do siebie zniechęcam i
postanawiam, że trzeci raz nie popełnię tego
samego błędu. Robię po trochę postępy. Co
prawda po trochu, ale postępy to zawsze postępy.

 Ci, którzy nie wyciągają wniosków z przeszłości, są skazani na jej powtarzanie.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Może to tylko znak, że w istocie rzeczy nie są takie, jakimi się wydają?

 Życie to podróż do nieznanego. Trzeba w końcu zrozumieć, że każdego dnia można się dowiedzieć czegoś nowego, czegoś, co okazać się może ważniejsze od wszystkiego, co dotąd wiedzieliśmy.

 Czasem tak mnie to wszystko męczy, że nawet nie mam siły źle się czuć.

 Ciekawe, że z pokolenia na pokolenie dzieci są coraz gorsze, natomiast rodzice coraz lepsi, a więc z coraz gorszych dzieci wyrastają coraz lepsi rodzice.