Istota rzeczy jest niewidoczna dla oczu.

 To, czego inni nie wiedzą, czyni nas jeszcze bliższymi.

 Teraz kiedy piszę te słowa spokojne oczy matki spoczywają na mnie.

 Czasami coś kończy się, aby coś nowego mogło zacząć się. I to wszystko to, co jest piękne, jest uniwersalne. Jeżeli coś jest piękne, to jest piękne dla wszystkich.

 
A może tak przed tym Twoim wymarzonym spokojnym, ustabilizowanym, wygodnym i ciepłym życiem daj sobie szansę na przygodę? Na chwilę zwątpienia. Na spontaniczność. Na wolność. Na odwagę. Na lenistwo. Na namiętność. Na miłość. Na satysfakcję. Na zdarte kolana. Na rozbijanie namiotu. Na lepkie od miodu całusy. Na piękno ciszy. Na silne ramiona. Na karuzelę w głowie. Na działanie. Na wzruszenie. Na prawdę. Uważaj tylko, bo może się okazać, że właśnie na to czekałaś.

 Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.

 Kiedy księżniczka wzywa, wielki człowiek rusza, nie czekając na powóz.

 Nie żyję po to, by spełniać oczekiwania innych!

 Bo nas sam Pan uczył temu:Chcesz - li sam brać, daj drugiemu.

 Miłość jest dla słabych.

 Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.