Żadna sztuka nie może równać się z życiem.

 Nigdy nie wiesz, kiedy po raz ostatni widzisz kogoś. Nie wiesz o tym, że się kłócisz z kimś ostatni raz, kochasz ostatni raz albo po raz ostatni patrzysz w oczy tej osoby, dziękując Bogu za to, że ją zesłał dla Ciebie. Dopiero kiedy ten ktoś umiera, zaczynasz to wspominać dniem i nocą.

 Na każdy garnek znajdzie się pokrywka.

 Każda śmierć staje się ofiarą, aby ożyli inni powołani do życia i do trudu w czasie, który Bóg im naznaczył.

 Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią.

 Po to, żeby coś komuś udowodnić,
nie warto marnować życia.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Dla Chińczyka dobra śmierć jest ważniejsza od dobrego urodzenia.

 Życie cywilizacji było dla mnie jak sen, z którego na próżno starałem, się przebudzić.

 Co ma zostać, zostanie, a co ma zniknąć, zniknie. Czas rozwiąże wiele spraw, a to, czego nie rozwiąże czas, sama rozwiążesz.

 Praca chroni nas przed potrójnym złem: nudą, występkiem i głodem.