A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.

 Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre
do jednego: przyłożone do ust zmarłego

człowieka pozwalają zyskać pewność,
że nie żyje naprawdę.

 Dzieci do nas strzelają, więc my strzelamy do dzieci.

 Dobrze jest, jeśli życie
i książki mają treść.

 To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.

 Gdy woda sięga ust, głowa do góry!

 Na mdłości najbardziej pomaga niebycie w ciąży.

 Bogatym jest ten, kto posiada wiele; bogatszym ten, kto mało potrzebuje, najbogatszym - kto dużo daje.

 Każdy łup na tej wyspie zgodnie z prawem należał do niego.

 Dum spiro, sperodopóki oddycham, nie tracę nadziei.

 Śmieć przyjdzie w końcu po każdego i
ważny jest jedynie sposób, w jaki się żyje.