
Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.
Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.
Do utraconego rajuNie powinno się wracać,Zwłaszcza jeżeli nie ma się pewności,Że był on naprawdę rajem.
Nie ma rzeczy niemożliwych. Jest tylko to, co nam się wydaje niemożliwe. A wyobraźnia, jak wiadomo, nie zna granic.
Wspomnienia sprawiają niekiedy, że
życie wydaje się bardzo smutne.
Często się zastanawiam, jak by to mogło z nami być w innych okolicznościach.
Są takie dni, że najbardziej oczywiste rzeczy wydają się całkowicie zagmatwane.
Współczucie to nietrwała emocja.
Nawet Francuzi nie mówią o WSZYSTKIM.
Żyjemy w świecie, gdzie kłamstwo przemija na prawdę, a prawda na kłamstwo, gdzie zło jest premiowane, a dobro karane. Mówi się o miłości, a nienawidzi. Promuje się wojnę, a pokoju się boi.
Istnieją ludzie, którzy czyjś sukces poczytują sobie za osobistą zniewagę.
Potrzebny jest czyjś uśmiech,aby samemu też się uśmiechnąć.