
Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.
Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.
Każdy z nas popełnia błędy z wyjątkiem tych, którzy nic nie robią.
Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.
Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.
Samo życie, nauczyciel co wciąż karci.
Kiedy obie strony zyskuja, wszystko toczy sie gladko, niech mi pani wierzy.
Nie płacz, że skończyło się, uśmiechnij się, że mogło się wydarzyć. Chociaż wszystko jest przemijające, niektóre rzeczy pozostają w nas na zawsze.
Czuwajmy nad tym, by nie stać się klasztorami z czterema gwiazdkami... Niech zawsze będzie gdzieś przynajmniej jedna szyba wybita, którędy mogłaby wejść skarga... By nie zapomnieć o czasie, kiedy dokuczało nam zimno.
Trząsł się i był spocony jak Szwed na wakacjach w Tunezji.
Koniec jest zaledwie początkiem
Życie jest jak teatr, tylko nie mamy próby generalnej. Dlatego śpiewaj, radosnie tańcz, śmiej się i żyj pełną pęką każdą minutę swojego życia, zanim zasłona opadnie i spektakl się skończy bez bisu.