Ulice są pełne milczących opowieści.

 Ty myślisz, że to pada śnieg, a to się tylko sypie czas.

 Nie samym chlebem żyje człowiek, ba, przy samym chlebie nawet umiera.

 Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.

 Nieświadomy grzech mimo wszystko pozostaje grzechem.

 Musisz sobie odpuścić. Możesz zachować nienawiść, miłość, a nawet gorycz,
ale musisz skończyć z samooskarżeniami.
To właśnie poczucie winy cię wyniszcza.

 On jest straszniejszy od wszystkich chorób. Bardziej śmiercionośny.

 Aby zbudować coś nowego,trzeba zniszczyć stary porządek.

 Człowiek nie docenia tego co ma i pragnie coraz więcej. Dopiero gdy straci to co miał zaczyna żałować, że tego nie potrafił docenić...

 Życie to nie bajka o szczęśliwym zakończeniu, ale baśń, w której każdy dzień jest nowym rozdziałem. Nie zawsze jest łatwo, ale właśnie to jest piękne. To dziki i nieprzewidywalny scenariusz, na który nie mamy wpływu. Ale to właśnie sprawia, że jest takie ciekawe.

 By uchronić się przed jakąś instytucją, nie ma to jak stanąć na jej czele.