Ulice są pełne milczących opowieści.

 Nie jest wstydem cofnąć się gdzieś i zrobić krok wstecz. Życie polega też na tym, że czasami gdzieś wracasz i mówisz, że podjąłeś złą decyzje. 

 To jest krzyk ciała. To jest znak, że żyjesz i opierasz się.

 Czasem łatwiej przyznać nagrodę niż rację.

 Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.

 Nie jest ważne, co człowiek zdobył, lecz to, kim jest jako człowiek w relacji do innych.

 Wniosek: nasza przyszłość to jeszcze ciągle "jeśli", a nie "kiedy".

 Tempo nadaje smak życiu.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.

 Cokolwiek o tym powiecie,Przed wami nie stanę bosy,Pętlicy na kark nie zarzucą,Nie myślę pójść do Kanosy.Grzechów spełniłem niemało - Cóż robić? Wszak tylko z glinyBóg nam ulepił ciało.