Kładła się na boku i wtulała w Jacka jak perła ...

 Życie to nie teatr, żeby odgrywać role. Ani dom wariatów, żeby wypisywać na murach nasze niespełnione marzenia. Życie to przede wszystkim obowiązek, by go przeżyć tak, aby inni, patrząc na nas, zyskali odwagę.

 Życie rozwija się z pośród strachu i potrzeby, a człowiek staje duchowo dojrzewa tylko na drodze doświadczeń. Każda godzina jest unikalna i tylko raz przeżywana. Która jest wykorzystywana z mądrością jest tym, która odznacza się. Życie zawsze oferuje drugą szansę. Nazywa się to jutraem.

 Im bardziej stromą pójdziesz drogą, tym wcześniej osiągniesz szczyt.

 Świadomość, że
cuda się zdarzają, wielu
ludziom daje siłę do życia.

 Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?

 Życie jest pościgiem za czymś, co chcielibyśmy ścigać w nieskończoność.

 Im ciemniejsza noc wokół nas, tym jaśniej, prawdziwiej i piękniej płonie Słowo Boże.

 Najważniejsze to wytrwać –

mimo wszystkich przeciwności.

 Co będzie jeśli - i nigdy się nie dowiesz, dopóki tego nie zrobisz.

 Sztuka zawsze jest osobista i intymna! Tylko dlatego jest prawdziwa. Prawda nie rośnie na drzewach ani nie rodzi się
w platonicznym niebie idei, tylko wyłącznie w duszy artysty.