(...) legendy okazują się zawsze ważniejsze niż historia.

 Kiedy miałem 5 lat, moja mama zawsze mi mówiła, że szczęście jest kluczem do prawdziwego życia. Gdy poszedłem do szkoły, spytali mnie kim chcę być jak dorosnę. Odpowiedziałem, że chcę być szczęśliwy. Powiedzieli mi, że nie zrozumiałem pytania. Ja im powiedziałem, że nie rozumieją życia.

 Życie to nie teatr, w życiu trzeba więcej umieć... w teatrze tylko tekst, a życie... życie pisze się samo.

 Umierać musi, co ma żyć.

 Żywi powinni się uśmiechać, bo martwi już nie mogą.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Uczuć nie da się zmienić. Można je zaakceptować lub się z nimi pogodzić.

 Być chrześcijaninem jest czymś bardzo wielkim albo niczym.

 Ćwiczę bycie miłym,
a nie stawianie na swoim.

 Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.

 Nigdy nie popełniaj tego samego błędu dwa razy, ponieważ, za drugim razem to nie będzie twój błąd a wyłącznie twój wybór.