[...] pewnie właśnie po to wymyślono zakamarki, by robiono w ...

 Ciężar staje się lżejszy, jeśli go z kimś dzielisz.

 Życie to nie fotografia, do której ustawia się rzeczy tak, żeby było je dobrze widać, a potem uwiecznia obraz dla potomności;
to mętny, nieuporządkowany, szybki proces pełen nieoczekiwanych wydarzeń. Jedno, co pewne, to, to, że wszystko się zmienia.

 Nie unikniemy błędów. Wszyscy je popełniamy.

 Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.

 Bogactwo jest produktem pracy.

 Życie nie zawsze jest sprawiedliwe. Czasami dobre osoby muszą stawić czoła bardzo trudnym rzeczom. Nie jest to znak słabości, ale dowód siły. Pamiętaj, że po trudnościach zawsze nadchodzi świt.

 Życie jest niewiarygodną sztuką balansowania na strunie między bólem a radością, rozpaczą a nadzieją, niepewnością a pewnością. To wyjątkowa umiejętność, którą zdobywamy dzięki upadkom i podnoszeniu się po nich niemalże w nieskończoność.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Życie to podróż, którą odbywamy tylko raz. Dlatego ważne jest, aby robić to, co kochamy i cieszyć się każdym dniem. Każda chwila jest cenna i niepowtarzalna.

 Jeśli czekać, aż wszyscy zmądrzeją, za długo to potrwa.