Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Żeby iść w przyszłość,najpierw trzeba uszanować przeszłość.

 Jak gdyby nic nie było ważne i wszystko było możliwe.

 Każdy z nas będzie odpowiadał przed sądem wieczności za to,jak wypełnił swe bardzo ziemskie zadanie i powołanie.

 Wygląda bardziej na gwiazdę hospicjum niż ekranu.

 Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.

 -Widzisz? Patrzysz na świat w niewłaściwy sposób.
W ludziach powinno cię przyciągać to, co mają w
środku, a nie opakowanie, w którym to jest podane.

 Lepiej kontrolować swoje błędy niż cudze.

 Na zawsze nie ma nic. Rzeczy się niszczą, a ludzie odchodzą.

 Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy ani tak nieszczęśliwy, jak mu się wydaje.Życie jest cudem i tragedią, jest wszystkim, co najgłębsze i najwznioślejsze w naszym duchu.

 Poznała, że samotność jest nieszczęściem w pewnych stanach duszy.