Bez przyjaciół życie staje się nijakie.

 Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre
do jednego: przyłożone do ust zmarłego

człowieka pozwalają zyskać pewność,
że nie żyje naprawdę.

 - Pijemy coś dzisiaj?
- A co, masz urodziny?
- Nie, mam wódkę.

 Wolność bez mądrości i cnoty? To jest zło najgorsze z możliwych.

 To jedna z rzeczy, do których będziesz musiał w związku ze mną przywyknąć: gdziekolwiek jadę, zabieram ze sobą całe moje życie.

 Wszystko, co człowiek może wygrać w
grze dżumy i życia, to wiedza i pamięć.

 Kto potrafi udowodnić, że to było. Przeszłość jest śmiercią bez trupa.

 Jeżeli zawędrujesz dość daleko, wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.

 Kto by pomyślał, że dzieci gubią trzy rękawiczki dziennie, skoro mają tylko dwie ręce.

 Nie zawsze należy się przedzierać aż do samego końca.Przecież można tak wiele napotkać po drodze.

 Ten samolot jest tak stary, że do wygódki wychodzi się na zewnątrz.