(...) sprawiedliwość z pewnością nie jest przeciwnikiem dla przemocy.

 Rozpadające się iluzje boleśnie ranią.

 Trzeba więc pilnować, by kultura pielęgnowała dobroć, nie nienawiść.

 Czy sądzicie, że dobrze odegrałem swoją rolę w tej życiowej farsie?

 Jest z nami trochę tak jak z człowiekiem, który musi przebiec morze pływającej kry. Nie wolno mu odpocząć, nigdzie nie może stanąć na dobrze, gdyż utonąłby wtedy, po pierwszym skoku, w przepaści, W morzu bez dna. Musi ciągle wypatrywać następnej kry, iść nieustannie, nad przepaścią pod nogami, w s stronę lądu, który - o tym jednym wie - jest przed nim.

 Prawo to nie tylko zawód, to również styl życia.

 Kochać jest łatwo, jest to uczucie nader pospolite, ale rozumieć... jakie to rzadkie!

 Przeczucia są nagłym skokiem duszy
w ów kosmiczny nurt życia, w głębi którego dzieje wszystkich ludzi splatają się w jedno. I można tam dojrzeć wszystko, gdyż wszystko
jest tam zapisane.

 Ludzie zabijają czas, żeby czas ich nie zabił.

 Nikt nie może uciec od swego przeznaczenia.

 Nie lekceważcie nigdy zjawisk, które wydają wam się niezwykłe. Zdarza się, że pozory mylą i że jest to fałszywy alarm, ale może też się zdarzyć, że będzie to odkrycie jakiejś ważnej prawdy.