To tak bywa, kiedy sądzi się po pozorach.

 Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.

 Życie składa się z drobnych przyjemności!

 Niedola lice powleka bladością - lecz serca nigdy nie zmieni.

 Czas jest zawsze aktualny.

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 Trudniej jest się starzec, niż umierać,bo jednorazowa ofiara mniej kosztujeod powolnego zrzekania się każdego dobra po szczególe.

 Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.

 Są rzeczy śmieszne, choć wstrętne, ale są też wstrętne i wcale nie śmieszne.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.