Nigdy nie jesteśmy za starzy na to, by nas obrażać.

 Zawsze, gdy pilnie potrzebujemy z kimś porozmawiać, to nie ma nikogo w pobliżu.

 Prawie nigdy nie jest tak źle jak się nam wydaje. No chyba, że jest gorzej.

 Świętość to smutek.

 Starość nie czyni nas zdziecinniałymi, jak ludzie twierdzą,lecz odkrywa w nas ciągle jeszcze prawdziwe dzieci.

 Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.

 Brutalność zawsze podszyta jest sentymentalizmem. To prawo kompensacji.

 Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.

 Smutek jest ważnym słowem w definicji świata...

 Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.

 Obcowanie z ludźmi nakłania do samoobserwacji.