Ludzie najczęściej klaszczą wtedy, kiedy wcale się to nie należy.

 By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.

 Ale tak to już jest z wyborami, że żałuje się ich dopiero po powzięciu decyzji. Może w sekundę później, może po roku.
Wstydu się nie uniknie.

 Powoli wypływałam na powierzchnię czarnego jak smoła snu.

 Świat jest nieraz snycerzem, a serce kobiety lawą ostygłą.

 To jest krzyk ciała. To jest znak, że żyjesz i opierasz się.

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.

 Gdyby się zawahała, zaczęłaby wątpić, a wątpliwości mogłyby okazać się jej zgubą.

 Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.

 Z trudem przypominam sobie me ponure życie nim cię poznałem.

 Ludzie boją się śmierci, bo nie umieją cenić życia.