Kto zasadził cnotę, musi pamiętać, żeby ją często podlewać.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 Cały dzień przypominał jazdę z palcem na przycisku szybkiego przewijania.

 Wolność zaczyna się tam, gdzie kończy się strach.

 Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.

 Była przywiązana do swojego męża jak chory do życia.

 W życiu za wszystko się płaci. Za dobro i za zło. Za wszystko.

 Sny są prawdziwe, dopóki trwają, a czyż my nie żyjemy w snach?

 Nikt nigdy nie zarzucił mu zdrowego rozsądku.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Smutek go nie opuszczał; chciałby odejść dokądkolwiek…