Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.

 Cokolwiek w sobie ma ten świat odmienny,Wszystko przemija jako jednodziennyKwiat, który pięknie się rozwinie rano, a w południe zaginie.

 Przeszłość przeminęła i byłoby nietaktem ją przywoływać.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie. Podejmijcie ryzyko bycia odmiennym, ale nauczcie się to robić,
nie zwracając na siebie uwagi.

 Trzeba mieć jaja. Jaja, wyczucie i styl.

 Najdziwniejszym z ludzi jest geniusz: ten tak daleko w przyszłość wybiega, że ginie z oczu ludzi z nim żyjących, a nie wiadomo, które pokolenie pojąć go zdoła.

 Czymże w końcu jest życie jak nie wiecznym sztormem, który zgarnia wszystko, co nam na chwilę dane,
i zostawia na brzegu tylko nagie i poszarpane szczątki?

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Czasami stary świat musi
się nam zawalić, byśmy
mogli budować nowy.

 Łatwiej zmyć krew niż wspomnienia.