Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.
Bez wyobraźni człowiek jest jak proch i pył.
Są ludzie, którzy zasługują na wiele, a nie oczekują niczego w zamian. Są też tacy, dla których robimy wszystko, mimo że na to nie zasługują, a dla nich to i tak za mało.
Nie lękajcie się tych, którzy sprzedają ciało, lecz nie mają mocy kupić duszy.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Mam siłę tylko wtedy, kiedy czuję się bezpieczna.
Własne potrzeby są ostatnim powodem, dla którego powinniśmy żyć. Powinniśmy żyć dlatego, że inni o nas zabiegają, że potrzebują nas. I nie chodzi tu o egoizm, ale o to, że tak naprawdę każdy z nas ma potencjał do niezwykłych rzeczy, jeśli tylko postanowi po nich sięgnąć.
Słuchał ich rad i perswazyj, jak się słucha owadów podczas sjesty poobiedniej.
Nie rozumiem, po co dom potrzebuje gospodyni - to mnie potrzebna jest gosposia!
Lęk jest jedynie znakiem, że traktujesz coś poważnie.
Wybaczyła mu czekanie. Wiadomości, których nie wysyłał. Zdjęcia, których nigdy nie było. Życia, w których go szukała. Wybaczyła mu. Bo co innego można zrobić wobec kochanego człowieka, który nigdy nie miał odwagi, aby z Tobą być? Wybaczyła mu, bo on był jej wszystkim, a ona jego niczym...
Trzy bitwy nie równają się bólom jednego porodu.