
[...] udowodnił, że piękno i dobro nie muszą iść w ...
[...] udowodnił, że piękno i dobro nie muszą iść w parze, że są od siebie niezależne.
Czy świat bardzo się zmieni, gdy z młodych gniewnych wyrosną starzy, wkurwieni?
Idąc unosimy ręce i konsekrujemy godziny, co uciekły przed wiatrem.
Ludzie siedzą latem do późnego wieczora i palą papierosy, szepczą, snują marzenia i wiedzą w głębi serca, że nic ich lepszego w życiu nie spotka.
Groźby mają wartość jedynie wtedy, gdy jesteś w stanie je spełnić.
Każdy ma się za inteligentnego, nawet ci ludzie, których uważam za głupich.
Dobrze jest dawać, gdy się jest proszonym, ale lepiej jest dawać bez usłyszenia prośby, domyślając się potrzeby.
Często najmądrzejszą odpowiedzią jest milczenie.
Żyje się, jakby czas był nieograniczony, jakby nam obiecano wieczność.
Nie wolno popełniać tego błędu.
Nie wolno odkładać życia na później.
Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.
Ale jeśli nawet zginę, to przynajmniej będąc sobą, pomyślał Nik.