Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.

 I to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią.

 Ich pieśń miłosna, zanim naprawdę rozbrzmiała, dobiegła już końca.

 Bo kto wiele słów wylewa,niewiele mądrości miewa.

 Dlaczego nie karać złodziei czasu?

 Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.

 Niektórych łatwiej jest kochać, gdy nie trzeba się z nimi zadawać.

 Bo zawżdy ci więcej jedzą,Którzy bliżej misy siedzą.

 Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.

 Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.

 Umarłeś, i to mnie uspokaja.