Kto by pomyślał, że dzieci gubią trzy rękawiczki dziennie, skoro ...

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. 

 Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.

 Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, że są nam przeznaczone.

 Najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co więcej już nie będzie miało szansy się powtórzyć.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Zerwę tę suknię z ciebie zębami. - Wiedziałam, że ci się spodoba.

 Nadzieja jest drugą duszą nieszczęśliwca.

 Spokój, łzy. Proszę siedzieć tam, gdzie wasze miejsce!

 Ilję w całym tym bałaganie najbardziej interesował sam bałagan.