Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.
Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać naprzód.
Ryzyko jest ukochanym dzieckiem fortuny.
Ludzie mówią o tobie, bo gdyby opowiadali o sobie nikt by ich nie słuchał.
Nie wymażę nic z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.
Ludzie są maszynami, które wspólnie tworzą swój świat społeczny. Na tym polega właściwe clou procesów kulturowych. Ten stworzony własnymi siłami świat społeczny wywiera ponadto ogromny wpływ na zachowanie jednostki.
Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.
Własność. Własność. Wszystko dla własności.
W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.
Otwieram oczy i jest tak, jakbym je zamykał.
Stary kawaler musi być stary,pan młody nie musi być młody.