
Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.
Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.
Żyć to przede wszystkim być gotowym na to, że niebo może ci spaść na głowę.
[...] tragedia nie jest karą lecz wyzwaniem.
Umarł, choć był z tych, co śmiercią gardzą.
Gniew to najmniej przydatne ze wszystkich uczuć. Niszczy umysł i rani serce.
Pewnego dnia pisanie powieści będzie równie zwyczajne, jak dawniej było ich pisanie.
A srebra sztyletów w podłych, w ohydnych rękach
Są zardzewiałe i nie mogą ranić dusz..
Wszystko, czego chcę, to środki do życia, dobra pozycja społeczna i kariera.
Piękno jest tylko sumą świadomości naszych zboczeń.
Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie.
Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.