Ja się nie złoszczę, ja udaję, że żyję.

 Aby zbudować coś nowego,trzeba zniszczyć stary porządek.

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Cieszę się, że już za kilka snów będziesz znów bliżej.

 Czasem wydaje mi się, że życie jest podobne do łódki, która płynie pod prąd, nieustannie wracając do punktu wyjścia.

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Bohaterowie mają to do
siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.

 Znacie to miejsce, gdzie człowiek jest sam...
I może jeszcze Bóg, jeśli w niego wierzycie.
Oczywiście Bóg może być w nim obecny,
nawet jeśli w niego nie wierzycie.
To do niego podobne.

 Kochać to niebezpieczna rzecz.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Trwały związek najlepiej doceniają mężczyźni, którzy nie są do niego zdolni.