Wspomnienia sprawiają niekiedy, że życie wydaje się bardzo smutne.

 Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.

 Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Po to, żeby coś komuś udowodnić,
nie warto marnować życia.

 Dobre słowo leczy smutek.

 Oh, ta zachodnia, demokratyczna tępota...

 Rzeczywiste = możliwe + współoddziaływanie.

 Nie ma czegoś takiego, jak bezkrwawe zwycięstwo.

 Byłeś niczym okazały dąb, pod którym mogłam leżeć i czytać.

 Pomimo że każda chwila radościtrwa niezmiernie krótko, a później znika, zawsze jednak zostawia za sobątrwałą nadziejęi jeszcze trwalsze wspomnienie.

 Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.