Wspomnienia sprawiają niekiedy, że życie wydaje się bardzo smutne.

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Ciekawość jest dla mnie jak narkotyk; jeśli
nie potrafię jej zaspokoić, czuję się martwa.

 Czas robi swoje. A ty człowieku?

 Nie lubię cmentarzy. Ziemia jest tam zbyt żyzna, a niebo zbyt blisko

 Żyjemy w takim dziwnym świecie, w którym łatwiej jest rozbić atom, niż obalić przesąd.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska.

 Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń.

 Nie chcesz ze mną wypić za zdrowie, Bogusiu, bo umieram.

 Nie ma rzeczy niemożliwych. Jest tylko to, co nam się wydaje niemożliwe. A wyobraźnia, jak wiadomo, nie zna granic.