Nie lubię mówić o swoich problemach. Zazwyczaj i tak nikt ...
Nie lubię mówić o swoich problemach.
Zazwyczaj i tak nikt ich za mnie nie załatwi.
To po co? Żeby usłyszeć: ,,Nie martw się jakoś
to będzie"? To sama to sobie mogę powiedzieć.
Udostępnij:
Inspiracje:
Teraz, gdy możemy już pisać to, co myślimy, po co rozmawiać?
Pasja jest pasją. Emocje przedzielające okresy nudy, nieważne na co są ukierunkowane.
Nagość w teatrze też jest kostiumem.
Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i
nabożne, lecz potargane i trochę brzydkie.
Postęp nie znosi przykazań.
Bo życie jest trudne. Ale staję się łatwiejsze,
gdy wokół są osoby, którym na tobie zależy.
I kiedyś prawdopodobnie zadzwoniłabym, żeby wyjaśnić całą sytuację. Pojawiłabym się w drzwiach. Podała rękę na zgodę albo na pożegnanie. Zrobiła cokolwiek, aby relacje były chociażby poprawne. Kiedyś bym poprosiła o kilka słów i kilka chwil. Ale etap żebrania o szacunek mam już za sobą. A jeśli ktoś nie potrafi okazać mi szacunku, to nie chcę od niego niczego więcej. (Aleksandra Steć)
Każda sekunda życia jest warta kilku milionów lat pamięci.
W życiu pojawiają się takie osoby z których już nigdy nie jesteś w stanie się wyleczyć - a najbardziej boli gdy widzisz, że są szczęśliwe właśnie bez Ciebie.
Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.