Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.
Cierpliwość jest cnotą trudno dostępną nawet dla mistrzów.
To, co było najważniejsze w życiu, co nadawało mu znaczenie, to była śmierć.
Samotne, piękne miejsce, lecz nikt, jak sądzę, objąć się tu nie chce.
Kiedy coś pięknego umiera, to cały świat ponosi stratę, takie jest moje zdanie.
To zadziwiające, jak mocno trzymamy się
fragmentów przeszłości, czekając na przyszłość.
Mówią, że starsi ludzie potrzebują mniej snu, ale to nieprawda.
Gdzie przemoc uciska, tam bunt jest cnotą.
Na ogół nie zabija się ludzi, z którymi ma się umówione spotkanie.
Życie kołem się toczy i wraca do punktu wyjścia.
