Wiem jak ułożyć rysy twarzy
by smutku nikt nie zauważył.
Mizerne są zamierzenia ludzkie wobec niezłomnych postanowień losu.
Gdzie nie ma sędziów, potrzebni są chociaż świadkowie.
„Gdybym tylko mógł wziąć roczny urlop od wszystkiego, kupić przyczepę, podróżować z tobą po całym świecie, dobrze jeść, pić i tak spać z tobą przez wszystkie noce, a rankiem wstawać powoli, dojrzeć przez okno jakiś las, spacerować wokół jeziora, położyć się w trawie, zmrużyć oczy w słońcu; tylko rok, a potem byłbym gotów wrócić i już nie prosiłbym o nic więcej dla siebie. Nie mam żadnych pretensji do życia, tylko żeby czasami zwolniło ten ucisk na szyi. Żeby tylko pozwoliło trochę żyć.”
Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.
Przecież, westchnęła, nie ma nic do stracenia prócz życia.
Czasami milczenie jest bardziej wymowne niż wszystkie słowa świata. Czasami moje milczenie mówi: "nie wiem, jak z Tobą rozmawiać". Nie wiem, co sobie myślisz. Mów do mnie. Powtórz mi wszystko, co kiedykolwiek powiedziałeś. Wszystkie słowa. Zacznij od pierwszego. Zastanawiam się co mówi jego milczenie.
Tylko wtedy człowiek pozna samego siebie, gdy zrozumie, że żyje nie ciałem lecz duchem.
Miałaś taki wpływ na to, co się działo, jak liść, który spada z drzewa.
Śmiech zabrzmiał nieszczerze jak zgrzyt metalu po szkle.
