Przyjmuję ten dar życia, dany od Boga na nieboskłonie.
– Czy Bóg może stworzyć kamień, którego nie byłby w stanie udźwignąć? – Oczywiście. Stworzył ludzi
– a ludzie to właśnie ten kamień, którego nie może udźwignąć, ciągle coś trzeba przy nich poprawiać,
a oni i tak pozostają źli i jest im źle i nie są wdzięczni za życie, ponieważ lepiej im było,
kiedy ich nie było.
Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku.
Jeśli nie mogę radować się Bogiem, to na cóż mi Bóg?
Pan udaremnia zamysły przebiegłych: dzieło ich rąk nieskuteczne.
Bojaźń Pańska jest szkołą mądrości, pokora poprzedza sławę.
Nie ma miłości bez cierpienia, tak jak nie ma życia bez bólu. Bóg nas nie stworzył dla ziemskiego raju, ale dla niebiańskiego.
Już dawno powiedziałem sobie, że profesją, na którą bym się zdecydował, mogłoby być tylko służenie Bogu. I tak jest. Wiara jest dla mnie niezbędna do życia. Nie jestem w stanie bez niej funkcjonować.
Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących.
Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.
