Czystość czasu

 Czas jest rzeką, która niesie z sobą wszystko co pojawia się w zasięgu jej wzroku, a jednocześnie pozostawia za sobą spustoszenie. To, co jest nieuchwytne i niewidoczne, staje się najbardziej realne i nieodwracalne na świecie.

 Czas, który pozwalisz upłynąć bez powrotu, nigdy już nie będziesz mógł odzyskać. Oto prawdziwy sens życia.

 Czasem o byle cień człowiek ma żal
do człowieka. A życie jak cień ucieka.

 Przez większość czasu milcz, mów tylko, kiedy musisz, a i wtedy krótko.

 Wśród wielkości rzeczy, które są wokoło nas, istnienie Nicości dzierży pierwsze miejsce, a władza jej obejmuje rzeczy, które nie mają bytu,
a jej istota tkwi w czasie, między przeszłością i przyszłością, i nie posiada zgoła teraźniejszości.

 Już za późno pojąłem jak krótki jest kawałek czasu, jaki nam żyć dany. Życie to jestła, która samą siebie pożera.

 Wysłuchajcie, jeśli mogę was poprowadzić przez świat. Wszyscy jesteśmy pasożytami czasu, wszytko od nas spada, rodząc strach i nadzieję. I trzeba też powiedzieć bardzo dokładnie, że niewielu z nas potrafi wykorzystać to co otrzymał.

 Uciekając się do wyobraźni, uciekamy w czasie.

 Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.

 Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.