Sztuka poruszania się w czasie

 Czas jest krótki dla tych, którzy świętują, ale dla tych, którzy cierpią, wydaje się nieskończony. Czas jest zatem względny i różni się dla każdego człowieka.

 Nie marnuj czasu, bo z życiem jest jak z balonem – tylko jedno małe ukłucie, a całe piękno znika bezpowrotnie.

 Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego życie jest zrobione.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała i przepłynęła na zawsze. Wykorzystaj każdą chwilę życia.

 Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.

 Czas jest płatnikiem wszystkich długów, w końcu stójmy na straży naszych dni, są one krótkie, o wiele za krótkie, aby móc je trwonić na niepotrzebne kłótnie, na złość i gniew.

 Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.

 Nie mierz czasu godzinami, lecz poziomem skupienia, jakie potrafisz utrzymać. Czas jest bowiem jedynie iluzją. Zwróć uwagę na to, co dzieje się w danej chwili, a zrozumiesz, że czas to tylko forma, za pomocą której odmierzamy nasze doświadczenia.

 Nieważne, jak długo żyjesz, ale jak. Warto przepłynąć przez życie jak łódka, zostawiając za sobą białą falę mleka i miłości. Wtedy nic nie zginie.

 Mamy w życiu nie tylko swoje miejsce. Mamy również wyznaczony czas.