Sztuka poruszania się w czasie
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwa razy, bo przepływająca woda nie jest już ta sama
Metaforyczny cytat porównujący czas do rzeki, podkreślający jego nieuchronność i ciągłość.
Zebranie to najbardziej pracowity sposób tracenia czasu.
Czas to nieobecne ziarno, z którego rośnie cały świat. Nie można go zatrzymać, nie można go zapanować. Czasu nie można kupić, można go tylko przeżyć. Nie ma sensu go tracić, bo go nie odzyskamy.
Czas to coś, czego nie da się kupić, nie da się go przywrócić ani zatrzymać. Czasu nie możemy kontrolować, możemy tylko decydować, co z nim zrobimy. To cenny dar, który każdego dnia otrzymujemy, ale nie potrafimy docenić.
Czas to zasób, którego nie można kupić, nie można go odzyskać, nie można go zatrzymać. Czas nie zna litości, nie czeka. Czas niczym rzeka, płynie nieustannie do przodu, niewzruszenie. Po każdym straconym dniu jesteśmy o jeden dzień bliżej naszego ostatecznego celu.
Prawdziwą miłość poznaje się nie
po jej sile, lecz po czasie jej trwania.
Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.
Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami. Są chwile, które są na wagę złota i mój czas nie jest mierzony liczbą dni, ale liczbą tych złotych chwil.
Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.
Rozumiem teraz, że skupienie na przeszłości przynosi smutek, a zbyt duże skupienie na przyszłości pochłania lęk. Tylko życie w prezentach pozwala na prawdziwe szczęście.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepłynęła woda, której dotknęliśmy, nie powróci nigdy więcej. Cieszmy się każdym momentem, który jest nam dany.