Cóż, oto kolejny, niezły bajzel, w który mnie wpakowałeś.

 Wszyscy tęsknimy za tym, co utraciliśmy. Czasem jednak zapominamy o tym co mamy.

 Kto jest najlepszy? Ja. Zawsze to podejrzewałem.

 Zawsze wierzyłam w dobroć nieznajomych.

 Martini. Wstrząśnięte, nie zmieszane.

 Cześć, jestem Klaudiusz. Miałem zeznawać w sądzie. To jak, mogę?

 O, nie. To nie samoloty. To Piękna zabiła Bestię.

 Panowie, nie bijcie się tutaj! To Pokój Wojenny!

 Wcześniej czy później sprawy, które za sobą zostawiłeś, same cie dopadną.

 Nagle zdajesz sobie sprawę z tego, że to już koniec. Nie ma drogi powrotnej. Zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo.

 Kiedy dorośniesz, odkryjesz,
że masz dwie ręce.
Jedną aby pomóc sobie,
drugą by pomagać innym.