Każdy jest kowalem swego szczęścia.

 Zagadnienie bytu nie zyskuje na powabie w wyniku pominięcia pytań humanistycznych. Ono za to gubi się, gdy te pytania zamilkną.

 Czasami ludzie nie chcą słyszeć prawdy, bo nie chcą, aby ich iluzje zostały zniszczone. Prawdą jest, że nic nie możemy zrozumieć, dopóki sami nie doświadczymy. Wszystko inne jest po prostu informacją.

 Liczba jest istotą wszystkich rzeczy.

 Do głębokiej myśli trzeba się wspiąć.

 Nigdy nie należy zapominać, że człowiek, który się rozwija, jest już doskonały. O doskonałości mówi się zawsze, jako o stanie, który ma jeszcze nadejść, nigdy natomiast nie mówi się o niej jako o stanie, który już jest, toteż większość ludzi nigdy nie zdoła dojść do doskonałości.

 W tę drogę ku przyszłości i ku nieznanemu, ku lepszemu bądź gorszemu, zawsze stoi otworem każda chwila, ale zawsze zamykamy ją za sobą, żebyśmy mogli żyć w przeszłości, we względności, w niepewności.

 Czym jest człowiek w naturze? Nic w porównaniu z nieskończonością, wszystko w porównaniu z nicością, pomiędzy nic a wszystko.

 Żyjemy, jak śni nam się żyć; śnimy, jak nas nauczyli snu; i tej okolicy, w której śni nam się żyć, zwaną rzeczywistością, nie ma dla nas innego znaczenia, jak sens, jaki ma dla nas śniadanie.

 "A cisza wyborcza jest jak czas zimowy lub podatek dochodowy. Wszyscy wiedzą, że bez sensu - a jednak jest!"

 Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.