Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana
woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto – mroczne leśne ścieżki.
Życie jest sztuką umierania.
Drwić sobie z filozofii, znaczy naprawdę filozofować.
“- Bywa, że palisz mosty?
- Tak, bo nie lubię ciągnąć za sobą niepotrzebnych ogonów. Mamy jedno życie i szkoda go na ludzi, którzy na nas po prostu nie zasługują. Nie jest tak, że natychmiast kogoś skreślam. Związki, bez względu na to, czy miłosne czy przyjacielskie, wymagają pracy. Należy starać się zrozumieć drugą stronę, odkryć, co ma w głowie, włożyć w tę relację wysiłek. I dopiero kiedy okaże się, że wszelkie sposoby zawodzą, można odpuścić. Bo nie ma sensu się męczyć. Spaliłam za sobą wiele mostów i wcale tego nie żałuję. Myślę, że jestem bogatsza o to doświadczenie. Dzięki temu też pewne sytuacje mnie nie rozpraszają i skupiam się na rzeczach dla mnie najważniejszych. I na ludziach, na których naprawdę mi zależy.”
Gdy mi smutno gdy mi żle Ubieram okulary chowam się może nikt się nie domyśl
może nikt nie zapyta.
-Ej co jest?......
Ne quid nimisnic ponad miarę.
Co z tego, że stoisz na środku skrzyżowania, jeżeli nie masz chęci, by iść dokądkolwiek?
Czysta logika jest ruiną ducha.
Trzeba się nam pierwej przygotować do śmierci, niżeli do życia.
Człowiek jest tym, czym decyduje się być. Człowiek jest swoim własnym twórcą. Jeżeli jest liściem, który drży na najmniejszy podmuch wiatru, to dlatego, że zdecydował, że chce drżeć.
