Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne, i kochać, ...

 Życie jest sztuką umierania.

 Bezpieczne jest być jednym z tłumu, ale jedyną rzeczą, którą można zrobić na tym świecie, jest pokazać innym, jak ważne jest ich życie. Gdybyś nigdy nie pokazał im, że są ważni, mogliby zdecydować, że nie są.

 Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.

 Duch porusza materię.

 Cnota to kopalnia złota.

 Istnienie to zwykłe przetrwanie, ale przetrwanie zgłębione i przemienione przez rezygnację. I właśnie ta rezygnacja pozwala nam odkryć wartość, zapomnieć o samych sobie, osiągnąć prostotę, dostrzec istotę rzeczy, rozejrzeć się po świecie, zrozumieć, jak zrozumieć.

 Najniebezpieczniejszym człowiekiem jest ten, który rozumie świat, ale nie rozumie siebie. Żaden naukowiec, niezależnie od swojego geniuszu, nie będzie w stanie zrozumieć świata, dopóki nie zrozumie siebie. Jest to podstawowe prawo natury i klucz do odkrywania największych tajemnic świata.

 Człowiek jest istotą, która nieustannie przekracza siebie sama, tworząc historię, z której zrozumienie pochodzi wolność, a poprzez wolność jednostki, rośnie uczucie soli-darności. Do ludzi niewykształconych mówimy: uczyńcie się, gdyż ludzie wykształ-ceni umierają. Zobaczcie, pióra w ich rękach są oglądane przez śmierć.

 Zrozumienie jest rzeczą niezmiernie trudną, ale bardzo cenną. Wiedza to bowiem zrozumienie, a zrozumienie to dostrzeżenie istoty rzeczy, dostrzeżenie prawdy, która jest niezwykle wartościowa. Bez zrozumienia nie możemy naprawdę doświadczać, nie możemy naprawdę żyć. Wiedza bez zrozumienia jest męcząca, pusta i bezużyteczna.

 Życie to serie naturalnych i spontanicznych zmian. Nie zastanawiaj się za długo. Nie pozwól, żeby cię zawędrowało. Nie bądź nienaturalny i niespontaniczny. Płyń przez życie jak rzeka.