Mylić się jest rzeczą ludzką.

 Czym jest prawda? Naznaczonym odciskiem łatwowierności? To, co zwykłe, znanego każdemu uczniowi, zdawkowe na użytek filozofii? Prawda to cel życia, uzyskanie jej jest zwycięstwem.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

 Na tym świecie istnieje dobro i zło. Jedno karmi drugie i vice versa. Ktoś kto żyje pomiędzy, tak naprawdę jest tylko pokarmem obu stron.

 Nie wystarczy znać rzeczywistość, trzeba jeszcze wiedzieć, co z nią zrobić, jak ją dzielnie i twórczo przekształcać, jak z siebie samego czynić człowieka.

 Każdy powinien zadać sobie pytanie, czy celem jego życia jest pełne satysfakcji samopocieszenie, czy też dążenie do zdobycia mądrości i prawdy, niezależnie od tego, jaki koszt pociągnie to za sobą? Jeśli wybierze to drugie, będzie musiał porzucić wiele rzeczy, na którym inni ludzie zależą.

 Filozofia jest pewnym zbiorem pytań, które mogą wydawać się naiwne. Ale jeśli nie zada się tych pytań, to nawet najbardziej subtelnym naukom, jak fizyka czy matematyka, brakuje sensu,

 Świat jest tylko przedstawieniem, mianowicie przedstawieniem subiektywnym, które podlega ograniczeniom całości naszych sił poznawczych.

 Nigdy nie wątpi ten tylko, kto nic nie wie.

 Życie ma sens tylko wtedy, kiedy przyczynia się do życia innych. Musimy przekroczyć nasze własne egoizmy, żebymy mogli służyć innym. To jest prawdziwy sens naszego istnienia.

 Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.