Materia nie może zginąć.
Gdyby jutro miało dzisiejszą twarz, wolałbym się nie obudzić
Życie ma sens tylko wtedy, kiedy przyczynia się do życia innych. Musimy przekroczyć nasze własne egoizmy, żebymy mogli służyć innym. To jest prawdziwy sens naszego istnienia.
Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.
Granica między naszymi pragnieniami a lękami ma szerokość rzęsy.
Nie można dwa razy wstąpić do tej samej rzeki, bo to już nie ta sama rzeka, a sam jesteś już inny.
Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.
Człowiek z natury dąży do poznania. Dowodem na to jest nasze zamiłowanie do zmysłów; albowiem niezależnie od ich użyteczności czerpiemy z nich przyjemność dla siebie, i mówię tu zdecydowanie o widzeniu, słuchaniu i noszeniu. Przede wszystkim i najwięcej nas satysfakcjonuje to, że przez nie poznajemy i rozumiemy jakiś rodzaj prawdy.
Najtrudniejszym zadań, jakie człowiek ma do wykonania, nie jest nigdy innych zrozumieć, ile siebie samego. To zadanie jest na tyle skomplikowane, że wielu ludzi nigdy go nie realizuje.
Człowiek jest tym, co ukrywa, to znaczy podmiotem, który stale znika przed tym, co może być przedmiotem dla siebie, samym, ukrywającym prawadziwy byt, a z tym samym przekładającym swoje bycie na istnienie.
