Człowiek nigdy nie jest tym, co pokazuje – jest zawsze dużo więcej, niż się wydaje. Często mniej, niż chciałby pokazać. Zawsze coś innego, niż chciałby być. Człowiek jest zawsze ukrytą tajemnicą, również dla samego siebie.
Chrześcijanin musi być w każdej chwili gotów na dwie rzeczy: na przyjęcie Komunii świętej i na śmierć.
Vos estis sal terrae; vos estis lux mundiwy jesteście solą ziemi; wyjesteście światłością świata.
Gdybyśmy narzucili ludziom od największego dzieciństwa doświadczenie tylko faktów zmysłów, nigdy nie odkryliby oni prawdy.
Nie mamy dość wolności, by pójść za naszą wolą; nie mamy dość prawa, by pójść za naszym rozumem: idziemy więc za naszymi namiętnościami.
-A jeśli nie jest się pewnym, czy jest do czego wracać?
-Jeśli to była tylko zwykła klasowa przyjaźń,
ale zanim to zrozumieliśmy, już byliśmy małżeństwem z dziećmi?
-Jeśli nigdy nie kochało się tej drugiej osoby bardziej niż własne dzieci?
-Jeśli nie wiecie, jak do siebie powrócić, należy zacząć wszystko od początku.
Podobno Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego tak trudno nam pojąć człowieka. On jest tajemnicą, której nie jesteśmy w stanie zrozumieć, bo nie jesteśmy w stanie zrozumieć Boga.
Człowiek jest tym, kim jest. Człowiek jest tym, czym być chce. Gdy zaś mówi się, że człowiek jest tym, czym był, to popełnia się błąd, bo nic nie jest tak ujmujące jak fakt, że człowiek jest tym, czym nie jest.
Filozofia jest, w istocie rzeczy, rozważaniem życia, a nie naukowym wyjaśnianiem tego, jaka jest substancja wszechświata...
I w nieszczęściu
zachowuj spokój umysłu.
