Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.
Być człowiekiem znaczy mieć utopie.
Prawdziwe szczęście to harmonia z samym sobą, to stanie na uboczu życia i widzenie, dokąd idzie. To bycie wolnym od niepotrzebnych zmartwień, wyrzutów sumienia, ambicji, zazdrości, nienawiści.
"Filozofia nie jest wykładem etyczności sporządzonym z góry, przed którego forteli magik może chronić nas jak przed czarem; filozofia to samoobsługowy rynek, na którym musimy uważnie wybierać upodobania, jakie zamierzamy zaspokajać."
Pierwszym warunkiem szczęścia jest rozsądek.
Każdy człowiek jest jedynym sędzią swojego dobra, ponieważ tylko on wie, co czuje, a nikt nie może ocenić, co jest przyjemne czy nieprzyjemne dla niego.
Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia potrafią zadowolić się tym, że są tym, czym są. Jakiś dąb, na przykład, nie wyobraża sobie, że mógłby stać się aniołem, po prostu jest dębem. Tylko człowiek odmawia akceptacji siebie.
"Naszym największym przekleństwem jest samotność oraz owoc egoizmu"
Błąd jest przywilejem filozofów. Tylko głupcy nie mylą się nigdy.
