Filozofia życia według Fryderyka Nietzschego

 Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.

 Kto nie był ani razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.

 Prawda i sprawiedliwość z natury są silniejsze od kłamstwa i niesprawiedliwości.

 Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko stwarza cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Rzeczy po prostu są. Spontaniczność jest metodą naturalnej zmiany i jest to jedyna rzecz, której nie można zamienić niczym innym.

 Nie mamy dość wolności, by pójść za naszą wolą; nie mamy dość prawa, by pójść za naszym rozumem: idziemy więc za naszymi namiętnościami.

 Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.

 "Bóg Nie Umarł"

 Prawdziwe szczęście to harmonia z samym sobą, to stanie na uboczu życia i widzenie, dokąd idzie. To bycie wolnym od niepotrzebnych zmartwień, wyrzutów sumienia, ambicji, zazdrości, nienawiści.

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Zawsze będę to powtarzał, życie jest zbyt krótkie, aby je trwonić na rozważanie swojego istnienia.

 Podobno Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego tak trudno nam pojąć człowieka. On jest tajemnicą, której nie jesteśmy w stanie zrozumieć, bo nie jesteśmy w stanie zrozumieć Boga.