Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością, wszystkim w porównaniu z nicością, ciemnym punktem pomiędzy nicością a wszystkim. Nieskończenie daleko od zrozumienia początku i końca, całość rzeczy przekracza nasz rozum niemal tak bardzo, jak mniejszość.
Poznaj filozoficzną refleksję nieznanego autora na temat naszej roli i miejsca w nierozumianej nieskończoności wszechświata.
Dwa są warunki kardynalne szczęścia: pierwszy - znosić głupotę złych ludzi, drugi - znosić złośliwość głupców.
Człowiek, spostrzegając coś oczami, dowiaduje się tylko o tym, co jest daleko od siebie. Nie widzi siebie samego. Człowiek jest dla samego siebie najtrudniejszym do poznania obiektem.
Ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem!
Jeśli ktoś źle mówi o tobie, nie broń się przeciw zarzutom, ale powiedz: na pewno nie wie o innych moich błędach i wadach, w przeciwnym razie nie mówiłby tylko o tych, tak błahych.
Aby istnieć, trzeba uczestniczyć.
Człowiek, jako tak zwany 'dasein', to byt przekraczający samego siebie, kierujący się w stronę przyszłości. Rzeczy natomiast są, nie mają tendencji do przekraczania. Dlatego tylko człowiek ma możliwość bycia autentycznym lub nieautentycznym.
Nie szukaj ideału, prawdziwy przyjdzie sam.
Człowiek powinien tak bardzo być jednością, aby żaden działający ani cierpiący czyn, nie zdołał go poruszyć; i człowiek powinien stać w pełni swojego istnienia, tak że wszystkie rzeczy, które są i będą i wszystko co kochają albo mogą kochać, nie byłyby w stanie poruszyć go ani obniżyć go.
Miłość – to tęsknota za wiecznym zjednoczeniem z drugą osobą.
Crede, quod habes, et habeswierz, że masz, a będziesz miał.
