Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością, wszystkim w porównaniu z nicością, ciemnym punktem pomiędzy nicością a wszystkim. Nieskończenie daleko od zrozumienia początku i końca, całość rzeczy przekracza nasz rozum niemal tak bardzo, jak mniejszość.
Poznaj filozoficzną refleksję nieznanego autora na temat naszej roli i miejsca w nierozumianej nieskończoności wszechświata.
Rzeczywistość nie jest tym, co jest zewnętrzne, lecz tym, co jest wewnętrzne. Wszystko, co widzimy na zewnątrz, jest tylko cieniem rzeczywistości, która jest w nas. My sami jesteśmy rzeczywistością, której szukamy na zewnątrz.
Być człowiekiem, to czuć, kładąc swoją cegłę, że bierze się udział w budowaniu świata.
Największe zło to tolerować krzywdę. Każdy prowadzi jakąś kalkulację, którą nazywamy nadzieją.
Obrazy rzeczy to modele faktów. Obraz sprężynującej rośliny zachowuje się jak ta sprężynująca roślina. Skąd znamy tę sprężynującą roślinę? Jak to jest zrozumiane: symbole składają się na ten symbol? Czy znamy jego anatomiczne podobieństwo?
Zagadnienie bytu nie zyskuje na powabie w wyniku pominięcia pytań humanistycznych. Ono za to gubi się, gdy te pytania zamilkną.
Discenda est virtuscnoty należy uczyć.
Nasze smutki są radościami naszych wrogów.
Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.
Nieważne, jak długo będziesz tłuc głową w mur, ważne, że w pewnym momencie bez ściany się nie obejdzie, bo to one tworzą przestrzeń naszego życia. Zrozum to, a ściany przestaną być przeszkodą
Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie by ją posiadać.
