Głębia Filozoficznej Refleksji

 Rzeczywistość nie zależy od naszego zdania o niej. Jak jest, tak jest, czy nam się to podoba, czy nie. My, ludzie, nie możemy jej zmienić, możemy jedynie jej zdania zmienić, ale to nic nie zmienia w rzeczywistości.

 Iglica moja ulica.

 Nie tyle boimy się rzeczywistości, ile boimy się tego, jak my ją postrzegamy. A w rzeczywistości, poczucie strachu zawsze pochodzi od nas samych.

 Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.

 Czym jest człowiek w naturze? Nic wobec nieskończoności, wszystko wobec nicości, środek między niczym a wszystkim.

 Są serca, co żal w sobie noszą.
Są usta, co o nic nie proszą.
Są ludzie, co dumę swą mają,
dramatu losu poznać nie dają.
Są źli, co nie znają dobrego.
Są dobrzy, co nie znają złego.
I uśmiechnięci, choć w oczach cierpienie,
z tęsknotą czekają na własne zbawienie.
Świat kolorowy jest pokręcony.
Nie ważne z której to patrzysz strony.
Wszystko choć piękne. to bardzo złudne.
Poznać cel życia, jakież to trudne.

 Nie wszyscy możemy wszystko.

 Kto kocha mity, jest w jakimś stopniu filozofem.

 Całe życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.

 Byt jest, niebytu nie ma.