Nie lękaj się śmierci, lękaj się niebytu. Nie możesz doświadczyć śmierci, możesz natomiast doświadczyć pustki, gdy zrozumiesz, że Twoje życie nie miało żadnego sensu.
Żadna rzeczywistość nie może równać się z rzeczywistościa naszych myśli. Jeśli ktoś nie wierzy w to, nie doceni swych myśli. A ci, którzy nie doceniają swoich myśli, nie docenią samego siebie.
Nie tylko natura, kosmos, człowiek, ale i wszystko, co składa się na tę całokształtność, w tym najmniejsze jej fragmenty, mają swoje pierwotne, niezmiennicze istnienie. Bez tego pierwotnego istnienia nic by nie mogło zaistnieć, nic by nie mogło działać, nic by nie mogło się objawić.
Wszystkie czyny dobre pragną światła.
Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.
Sztuka życia - to cieszyć się małym szczęściem.
To, co jest niepojęte, nie istnieje dla człowieka. I to jest moja filozofia: jesteśmy częścią Wszechświata, a nie jego obserwatorami. Każda gwiazda, planeta i żyjący na niej organizm; duch, atomy, każda cząstka materii jest jedną i tą samą rzeczą: Wszechświatem.
Jeśli masz wątpliwość - mów prawdę.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odrzuca bycie tym, czym jest. Reszta świata jest tym, czym jest. Ale człowiek to stworzenie, które odmówiło bycia tym, czym jest, i które zdecydowało, że będzie tym, czym jest, poprzez własny wybór.
Nie dostrzegamy, co dzieje się tu i teraz, ale dostrzegamy to, co już się wydarzyło i co dopiero ma się wydarzyć. Mijają nas nieuchwytne, bezpowrotne chwile istnienia, które nie wrócą.
