Sokrates i Filozofia
Wiadomo tylko jedno, że nic nie wiadomo. Nawet to powiedzenie może być przekłamane.
Sokrates podkreśla, że jedyną rzeczą, którą naprawdę wiemy, jest fakt, że nic nie wiemy.
Kto nie dąży do rzeczy niemożliwych, nigdy ich nie osiągnie.
Największym cierpieniem człowieka jest cierpienie, które nie ma sensu. To nie cierpienie jako takie, lecz brak sensu jest tym, co niszczy człowieka.
Filozofia nie jest jedynie sztuką twórczą, jest także sztuką nauki. Porządkuje, uściśla, jasno definiuje pojęcia, jakie zostały wprowadzone przez umysł ludzki w przestrzeni pojęciowej.
Nie wszystko możemy wszyscy.
Ludzie domagają się wolności myśli jako rekompensaty za wolność myśli, której nie są w stanie znieść.
Człowiek jest tym, co ukrywa, to znaczy podmiotem, który stale znika przed tym, co może być przedmiotem dla siebie, samym, ukrywającym prawadziwy byt, a z tym samym przekładającym swoje bycie na istnienie.
Życie ma sens tylko wtedy, kiedy przyczynia się do życia innych. Musimy przekroczyć nasze własne egoizmy, żebymy mogli służyć innym. To jest prawdziwy sens naszego istnienia.
Niektórzy ludzie nawet nie zdają sobie sprawy,jak bardzo pomagają po prostu będąc w odpowiednim miejscu i czasie i nie potrzebuję skrzydeł Asiu by latać,potrzebuje Ciebie bo wiem,że dzięki Tobie nie upadnę...
Co pomogą szybkie auta tym, którzy nie mają kierunku?Co pomogą czubate talerze tym, którzy są głodni miłości?Na co się zda wszelka wiedza, skoro nikogo nie chcemy nawrócić?Po co czcić świętych, skoro nikt nie chce żyć tak jak oni?
Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto myśli, że jest panem zwierząt, bardzo się myli, jest tylko ich stróżem. A jego obowiązkiem jest służyć im do póki żyje. Jeżeli nie służy, jest gorszy od zwierząt.