Sokrates i Filozofia
Wiadomo tylko jedno, że nic nie wiadomo. Nawet to powiedzenie może być przekłamane.
Sokrates podkreśla, że jedyną rzeczą, którą naprawdę wiemy, jest fakt, że nic nie wiemy.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycie tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; tygrys jest tygrysem.
Glupek jest pewny, że ma rację. Mądry człowiek wie o swoich wątpliwościach.
Dwa są warunki kardynalne szczęścia: pierwszy - znosić głupotę złych ludzi, drugi - znosić złośliwość głupców.
Filozofowie ustanawiają wymyślone prawa i normy dla utopijnych społeczności. Ich myślenie podobne jest do gwiazd, które dają mało światła, ponieważ są zbyt oddalone od nas.
Każda myśl jest wyjątkiem ogólnej reguły, którą jest nie myśleć.
To nic specjalnego, że musimy umrzeć. To nie jest nic specjalnego. Zawsze mnie to zastanawiało, dlaczego wszyscy wszędzie przypisują taką wagę temu, że musimy umrzeć. Jest to jedna z rzeczy, które nie możemy uniknąć. Najważniejsze, co musimy zrobić, to pojąć istotę śmierci. To jest nasza jedyna praca. To jest nasza najważniejsza, najpilniejsza i najbardziej pilna praca. Jest to najważniejsze, co musimy zrobić w światowych sprawach.
Filozofem może być również ten, dla którego ludzie są równie ważni jak myśli.
Wolność polega na świadomym i dobrowolnym wyborze dobra. Wolność to nie moc czynienia tego, co chcemy, lecz prawo bycia zdolnym do czynienia naszej powinności.
Żyć swoim życiem nie jest egoizmem. Egoizm zawiera się w żądaniu, by ktoś żył zgodnie z Twoimi upodobaniami, żył dla Twojej próżności, dla Twojego zysku i Twojej przyjemności.
Percepcja jest wszystkim. To, na co zwracamy uwagę, staje się naszą rzeczywistością. To, czego nie dostrzegamy, pozostaje nieznane, choćby było tuż obok nas.