Sokrates i Filozofia
Wiadomo tylko jedno, że nic nie wiadomo. Nawet to powiedzenie może być przekłamane.
Sokrates podkreśla, że jedyną rzeczą, którą naprawdę wiemy, jest fakt, że nic nie wiemy.
Chcecie wyzwolić się od prawdy? Zduście ją słowami.
Życie składa się z szeregu chwil, z których każda jest podróżą do kresu.
Gdybyśmy mieli jasne i zdrowe pojęcie o rzeczywistości naszego istnienia i postaci świata, tożsamość tej postaci ze stanem snu wydawałaby nam się zupełnie niewątpliwa.
Filozofia nie służy do tego, by rozwiązywać zagadki, lecz do tego, by poddawać w wątpliwość oczywistości. A jej najważniejszym narzędziem jest pytanie, które zmusza do myślenia.
Każda myśl jest wyjątkiem ogólnej reguły, którą jest nie myśleć.
Człowiek nie jest tworem okoliczności. Okoliczności to coś, co on wykorzystuje. Nasza moc, to moc percepcji. To, jak patrzymy na świat, zależy od nas, nie od niego.
Ludzie są z natury egoiści, zorientowani na własne dobro. Jednak miłość społeczna jest podstawą cywilizacji i niewłaściwe jest, by zaniedbywać dobro swojego sąsiada. Choć trudno jest zbalansować te skłonności, to jest to podstawa moralności.
Marzenia są północą; kiedy się spełnią, musisz skierować się na południe.
Mała rzecz staje się gorszą, jeśli ją zdefiniować.
Ci, którzy przyznają, że istnienie to cierpienie, ale twierdzą, że mogą go znieść, zwodzą się, a istota ich błędu polega na braku odpowiedniego zrozumienia zjawiska istnienia.