
Poczuła, że jej przyszłość rozwiewa się jak ziarnka piasku na ...
Poczuła, że jej przyszłość rozwiewa się jak
ziarnka piasku na wietrze, przyszłość, która
już wydawała się sennym marzeniem.
Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.
Doszłam do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.
Zawsze przy mnie, lecz nie ze mną.
Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...
Miłość to jedyna rzecz, która nie tylko nie jest iluzją, ale potrafi też tworzyć iluzje, podtrzymywać je, a nawet się nimi zasilać.
Niech świat się dusi w swoich ściekach, na nic lepszego nie zasługuje.
Aby matka pogrążyła się w żałobie nie zawsze konieczna jest śmierć dziecka.
Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.
Świadomość własnych ograniczeń ratuje życie częściej niż skalpel.
Obojętność często wyrządza więcej krzywd niż jawna niechęć.