Piękni kochają pięknych. Szaleni szalonych. Innych nie kocha nikt.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 A kiedy człowiek uwielbia
czytać, otwiera się przed nim cały świat.

 To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.

 Mężczyzna, który nie jest
ojcem dla swoich dzieci, nie może nigdy być prawdziwym mężczyzną.

 Moje życie albo cudze. Najpewniej
jakieś wymyślone. Ulepione z
lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych rojeń, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.

 Nie lubię początków i końców.
Wolałabym wiecznie dryfować gdzieś pośrodku. Najgorsze w tym konkretnym końcu i początku jest to, że po raz pierwszy w życiu nie mam pojęcia dokąd zmierzam.

 Ale nocą, nocą panuje cisza.
A cisza jest gorsza niż hałas, który
przynajmniej maskuje brzęczenie myśli.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Najsilniejsza jest taka miłość, która nie walczy ze swoją słabością.