Kiedy otwierasz książkę, wkraczasz jakby do teatru: najpierw jest kurtyna, ...

 Słowa i ludzie w mojej głowie są dla mnie tak żywi, że tracę poczucie rzeczywistości.

 Czas jest rzeką mego życia, Miodkiem, niosącym wiatr i kłosy snów,To błyskawicy twórczej mocy, To gwiazdozbiór naszych czasów, Zaczęty i zakończony w milczeniu nocy.

 Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do kochania, to loteria.

 Też nie jestem geniuszem, ale są granice niedorozwoju technicznego.

 Widziałem przyjście Pana, płaszcz chwały go owiewał, a z takiej szedł winnicy, co rodzi grona gniewu.

 Każdy nowy dzień jest jak pierwszy krok. Niektóre dni i kroki są trudniejsze niż inne.

 -Niestety, Aniu, będziesz musiała na mnie jeszcze długo czekać - rzekł Gilbert ze smutkiem. -Dopiero za trzy lata skończę medycynę, a wątpię, czy i potem będę
mógł cię obsypać klejnotami i czy będziemy mogli zamieszkać w marmurowym
pałacu. Ania zaśmiała się serdecznie.
- Nie pragnę brylantów ani marmurowych pałaców,pragnę mieć Ciebie i tylko Ciebie.

 Chyba nie oczekujesz, że sam umyję sobie plecy, kobieto - droczył się. - Od tego są partnerki.

 Ale pękaj, serce moje,
Bo usta milczeć muszą.

 Główne jest niewidoczne dla oczu. Tylko sercem można dobrze widzieć. Istotne jest niewidoczne dla oczu.