Cicho, cicho, dzieci. To nie demony, nie diabły... Gorzej. To ...

 Bycie szczęśliwym to zdolność do uświadamiania sobie siebie bez trwogi.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.

 Teraz jesteś już dwiema nogami w piekle, korzystaj z tego do woli.

 Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.

 Ale zawsze wierzymy w to, w co chcemy wierzyć, prawda?

 Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.

 Gdy wiemy, że wszystko jest przemijające, jak można brać coś na serio? Nic nie jest trwałe, niezmiernie absurdalne jest poświęcanie czegokolwiek cokolwiek.

 Dziwny ból łapie mnie za gardło, chociaż dobrze wiem, że taka jest kolej rzeczy: wszystko się kończy, ludzie idą dalej, bez oglądania się za siebie. Tak właśnie powinno być.

 Czasami podarunek jest sposobem na pokazanie innym, że ktoś należy do niego.

 Kiedy już trochę żyjesz na tym świecie, zaczynasz widzieć różne rzeczy.