[...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego ...
[...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.
Usłysz mnie, dostrzeż mnie,
dotknij mnie, kochaj mnie, uwolnij mnie!
Ogród to wielka sztuka cierpliwości.
Zło było uwodzicielskie i łatwe, zaś cnota - trudna i niedoceniana przez innych.
Cierpienie jest uniwersalne.
Miłość to wytrwałość w gromadzeniu drobnych szczegółów, to stworzenie gigantycznego atlasu gestów, spojrzeń, słów, które nieznacznie różnią się od reszty oraz, które mogą zostać odczytane tylko przez kogoś, kto zna ich tajemnice.
Ale każde życie stanowi dla każdego
całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.
Wypowiedziana czy nie, myśl istnieje i ma swoją moc.
Jaki dźwięk wydaje śliwka wrzucona do Tamizy? - Net cisnął do rzeki kamyk. - Plum.
Najgłębszy ból, jakiego człowiek może doświadczyć, to śmierć dziecka.
Wypowiedz życzenie, zanim zgaśnie ostatni promień słońca. Podobno wtedy się spełni.