Życie jest za krótkie, żeby się nad sobą użalać więc ...

 Nie. Nie wiem. Nic mi nie jest. Mam wrażenie, że wszystko we mnie zasypia.

 Śniłam o tobie - wyszeptała zdumionym głosem - Śniłam, że błądzisz gdzieś w mroku, podobnie jak ja. Odnaleźliśmy się.

 Tej nocy wdrapię się na księżyc, ułożę się na rogaliku jak w hamaku i wcale nie będę musiał zasypiać, żeby śnić.

 Nie wystarcza, że zdania są dobre, dobre powinno być też to, co się z nimi robi.

 Pisanie nie jest życie, myślę jednak, że czasami może stać się powrotem do życia.

 Czas być może leczy, ale nie przynosi zapomnienia.

 - Z tobą tutaj nie byłoby piekła.
- Za to bez ciebie nie byłoby nieba.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Jeśli to czytasz, prawdopodobnie zostałam już pochowana w Martwym Lesie. Proszę, najdź mnie.

 - Mądry ten kto zna swe ograniczenia. - Uśmiechnął się.