Jestem tam na dole i czekam; jestem tu na górze ...

 […] oszałamiało go uczucie własnego znaczenia i własnej ważności.

 Jeśli weźmie się dwoje ludzi, dorzuci nieuniknione górki i dołki i wszystko razem pomiesza, to choćby para bardzo się kochała, nie uniknie konfliktów.

 Im częściej człowiek o czymś rozmyśla, tym mniej się tego boi.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne,
kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 Ostatecznie dzień następuje zawsze po nocy.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze
bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 Ważniejszy niż same rzeczy jest entuzjazm, który w nie wkładamy.

 Jesteśmy marionetkami tańczącymi
na sznurkach tych, którzy żyli przed nami,
a pewnego dnia nasze dzieci przejmą po
nas sznurki i będą tańczyły zamiast nas.

 Potrzebujesz przyjaciela - jak każdy.

 To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować.