
Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą ...
Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą (bez siebie)?
Zycie to nie to, co nas spotyka, tylko to, co robimy z tym, co nas spotyka.
Cierpienie pozostawiło po sobie osad smutku i przygnębienia.
Ale kiedy straciłam nawet tę odrobinę nadziei, która zdążyła we mnie zakiełkować, wszystko wydawało mi się niemożliwe do zrealizowania.
Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.
Nauczyłam się mówić "nie" przez szacunek dla ważniejszego "tak" w moim życiu.
Chcę, żeby życie dało mi wszystko: w przeciwnym razie odchodzę.
Wszystkie bajki są prawdziwe.
Nigdy nie można uwolnić się od świata, a dzielić z kimś życie oznacza dzielić winy.
Nic dziwnego, że zwyciężyłam w igrzyskach. Przyzwoici ludzie nigdy ich nie wygrywają.