
Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą ...
Kto zapłaci nam za czas, który spędzamy tu ze sobą (bez siebie)?
Bez Boga świat jest niezrozumiały. Z Bogiem - jeszcze bardziej.
Przyjaciel to ktoś, kto choć na chwilę umie oderwać wzrok od
siebie samego, aby spojrzeć na
mnie. Uważnie. Życzliwie. Łagodnie.
Nie wiem czy u mnie
bardziej złamane jest serce, czy umysł.
Nie lubię ludzi, którzy się skarżą.
Tak łatwo skupić się wyłącznie na
własnych kłopotach, nie dopuszczając
do siebie kłopotów czy trosk innych ludzi.
Taki jasny promyk w morzu nawiedzonych pedagogów.
...strach przed najgorszym jest gorszy od pewności najgorszego.
Nie jestem niczyją własnością. Należę wyłącznie do samego siebie.
Zniknął czar nieznanego a nie zastąpił go jeszcze czar bliskości.
To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.
Czas ucieka, wieczność czeka.