Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 Samotność we dwoje bywa trudniejsza, niż przebudzenie w pustym łóżku.

 Szaleństwo jest we krwi i nie można go usunąć odrobiną mydła i miękką szmatką.

 Możesz być otoczona przez chmury,
ale zawsze będziesz dla mnie jak słońce.

 Ale są takie zakamarki duszy,
które pozostają nieznane, bo nie
da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Nikt nie zobaczy łez przez wnętrze płynących i
nikt nie usłyszy skargi z warg zaciśniętych głucho.

 Możesz ufać naturze, ale nie człowiekowi.

 Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.

 W życiu i w dobrej sztuce
wiele historii nigdy się nie wyjaśnia.

 Bitwy wygrywają współpracujące zespoły, a nie walczące na własną rękę bohaterskie jednostki.