Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 A smutek niby mądra książka w serc żyje, I mówi wiele rzeczy, i człowiek nie gnije.

 Umysł jest ogrodem.

 Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.

 Paryż to miasto, gdzie najłatwiej spędzić czas nic nie robiąc.

 Każdy imbecyl może zajść wysoko, jeśli nad nim również są imbecyle.

 Ciemną nocą człowiek zadaje
sobie wszystkie pytania, których
nie odważy się postawić za dnia.

 W końcu to nie zmiany łamią
człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.

 Nigdy nie żałuj swojego dobra, dziecko.

 Świat jest komiczny dla tych,
którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.

 Słusznie albo nie, wszyscy potrzebujemy jednego – nadziei.